Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Συγκέντρωση Αθήνας: μαχητικά στην τελική ευθεία


PDF Print E-mail

Μαζική ήταν η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Αθήνα. Μετά τις 7.00 μαζική ήταν η προσέλευση αγωνιστών του Μετώπου, εργαζόμενων και νέων από τις γειτονιές της Αθήνας. Λίγο μετά τις 8 ξεκίνησε η συγκέντρωση στην Ομόνοια, με τον Ν. Ξηρουδάκη, ανένταχτο αγωνιστή και υποψήφιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ανοίγει τις ομιλίες, παρουσιάζοντας τις βασικές θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Παρούσες όλες οι γενιές της Αριστεράς, του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος. Ακολούθησαν οι χαιρετισμοί των οργανώσεων που μετέφεραν τον πλούτο της εμπειρίας και των πολιτικών θέσεων του Μετώπου. Μίλησαν με τη σειρά, η ΟΚΔΕ Σπάρτακος, το ΕΚΚΕ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί, η ΑΡΑΣ, η ΑΡΑΝ, το ΣΕΚ, το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Οι συγκεντρωμένοι πολλές φορές διέκοψαν τους ομιλητές με τα συνθήματα «ούτε ΠΑΣΟΚ, ούτε Δεξιά, εμπρός για μια ανεξάρτητη Αριστερά» και «Με την Αριστερά της Ανατροπής, για τις επαναστάσεις της νέας εποχής».

Τη συγκέντρωση έκλεισε με χαιρετισμό ο Κ. Παπαδάκης, ανένταχτος αγωνιστής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όλες οι ομιλίες τόνισαν την ανάγκη "να μετατρέψουμε το εργατικό λαϊκό κίνημα σε πολιτικό αντίπαλο δέος ενάντια σε όποια κυβέρνηση δοκιμάσει να μας φορτώσει τα βάρη της κρίσης. Για να ξανακάνουμε την Αριστερά συνώνυμη με την ελπίδα, την αντίσταση, την ανατροπή!"

Στο τέλος της συγκέντρωσης κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για το θάνατο του συντρόφου Βασίλη Κρεασίδη, υποψήφιου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έφυγε την Πέμπτη από κοντά μας. Οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έδωσαν ραντεβού στις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς, όπου μέχρι την Κυριακή θα δώσουν τη μάχη για την ενίσχυση του Μετώπου, αλλά και στις 5 Οκτώβρη, για να οργανώσουν τους αγώνες της επόμενης μέρας.




Η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα μεταδοθεί αύριο, Τετάρτη 30/9, στις 7.00 μ.μ. στην ΕΤ-1

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Αντιρατσιστική διαδήλωση

ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ! 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, 7.00 μ.μ., ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ, ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΟΥΘΕΝΑ!

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, νέους και νέες, μετανάστες και ντόπιους κάλεσμα συμμετοχής στο συλλαλητήριο κατά των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών. Διεκδικούμε μαζί με την κατάρρευση της ΝΔ να καταρρεύσει και να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας η ρατσιστική πολιτική που στοχοποιεί τους μετανάστες για την άνοδο για της ανεργίας και ανοίγει το δρόμο της εφαρμογής των ρατσιστικών μέτρων του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της ΕΕ.

Δηλώνουμε ότι θα μας βρουν αποφασιστικά αντίθετους πολιτικές «μηδενικής ανοχής» στους μετανάστες όπως αυτές που διακήρυσσε το ΠΑΣΟΚ και με τον πιο χυδαίο τρόπο υπερασπίστηκε ο Θ. Πάγκαλος.

Στο κυνοκομείο που αποφάσισε η κυβέρνηση της ΝΔ να φυλακίσει τους πρόσφυγες ας βάλουν για μόνιμη φιλοξενία τους ρατσιστές και τους φασίστες του ΛΑΟΣ που κραυγάζουν υστερικά κατά ανθρώπων που οι πόλεμοι, η πείνα, η φτώχεια τους έστειλαν μακριά από τις χώρες τους.Αγωνιζόμαστε για ένα μαζικό κίνημα εργαζόμενων και νεολαίας που θα επιβάλει την νομιμοποίηση των μεταναστών, την απόδοση ασύλου σε κάθε κατατρεγμένο πρόσφυγα, την ανατροπή των ρατσιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Ο αγώνας ενάντια στην ανεργία, την φτώχεια, την εκμετάλλευση και την μαύρη εργασία χέρι-χέρι με την υπεράσπιση των μεταναστών μέσα και από την μαζική ένταξη τους στα συνδικάτα είναι μονόδρομος για να έχουμε μόνιμες κατακτήσεις. Καλούμε την αριστερά και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να δώσουν δυναμικό παρών στο συλλαλητήριο στις 26 Σεπτέμβρη.

- ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

- ΑΣΥΛΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

- ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΗΛΙΑ ΣΑΚΟΥΛΑ

Εδώ και 35 χρόνια αγωνίζομαι μέσα από την Αριστερά. Ημουν μέλος στην ΚΝΕ, το ΚΚΕ, τον Ενιαίο ΣΥΝ, στο ΣΥΝ. Πριν από ένα χρόνο αποχώρησα από το ΣΥΝ, παραμένοντας στο ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας ότι η δυναμική βρίσκεται στο νέο εγχείρημα. Όμως το εγχείρημα αυτό δεν προχώρησε. Το τορπίλισαν οι ανανεωτικοί, δεν το στήριξαν οι του Αριστερού Ρεύματος και οι συνιστώσες στάθηκαν κατώτερες των περιστάσεων.

Την πρώτη βολή στο ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια την έδωσε η Παπαρήγα και γενικότερα η ηγεσία του ΚΚΕ με τη στάση της στα γεγονότα του Δεκέμβρη, όταν έδειξε καθεστωτική νοοτροπία. Προσπάθησαν να απομονώσουν το ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι ήταν η δύναμη που κρύβεται «πίσω από τα γεγονότα». Αυτό δεν ήταν αλήθεια, αν όντως ήταν η δύναμη που έβγαλε στο δρόμο όλο αυτόν τον κόσμο, αυτό θα είχε καταγράφει και στις Ευρωεκλογές.

Επόμενο χτύπημα μετά το Δεκέμβρη ήταν το ξήλωμα των πιο μαχητικών συνδικαλιστών στην ΠΟΣΔΕΠ από τη συμμαχία μεταξύ ανανεωτικών του ΣΥΝ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σαν επανέκδοση της Οικουμενικής. Ακολούθησαν η επίθεση του Κουβέλη για το ζήτημα της τρίτης θητείας, λες και ήταν μόνο αυτός που θα έχανε το βουλευτικό αξίωμα, μετά η επίθεση του Κύρκου περί «ταπεινωτικής ήττας» - από έναν άνθρωπο που βρίσκονταν μεταξύ 2 και 3% και με την ΕΑΡ παλιότερα και με το ΣΥΝ το 1993 να μένει εκτός Βουλής. Δυστυχώς η πολιτική του Αλέκου Αλαβάνου ήταν one man show πολιτική.

Πλειοψηφία

Είναι πολύ πιθανό, οι ανανεωτικοί να αποκτήσουν μέχρι και πλειοψηφία στην Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, να βγει πρόεδρος ο Κουβέλης, να πάει σε διαπραγματεύσεις στο ΠΑΣΟΚ, διακηρυγμένος και διακαής πόθος των ανανεωτικών και τότε όσοι βουλευτές δεν ακολουθήσουν να θεωρηθούν αυτοί ως αποστάτες! Εκεί θα πέσουν γέλια. Αυτά συμβαίνουν όταν δεν έχουμε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση αλλά αντινεοφιλελεύθερη, που αφήνει πρόσφορο το έδαφος για τέτοιου είδους εκφυλιστικά φαινόμενα όταν μάλιστα δεν τηρούνται οι συλλογικές αποφάσεις ή είναι αποτέλεσμα συμβιβασμών και δεύτερων σκέψεων.

Το εγχείρημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με εμπνέει. Την ώρα που οι σύντροφοι στο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνουν να βρουν αρχηγό, εγώ ξέρω που βρίσκονται τα παιδιά τους, οι πρώην μαθητές μου, βρίσκονται με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Γι΄ αυτό θα προσπαθήσουμε να οργανωθούμε και εδώ, να προχωρήσει το εγχείρημα, ελπίζοντας να μην το φάνε οι αρρώστιες που τρώνε το ΣΥΡΙΖΑ.

Ηλίας Σακούλας,

Εκπαιδευτικός, υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο νομό Κορινθίας.

Υ.Γ Σε ό, τι αφορά τους συντρόφους που παραμένουν στο ΣΥΡΙΖΑ, εδώ θα είμαστε και μετά τις εκλογές, γιατί οι αγώνες συνεχίζονται.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΙΥ Α. ΧΑΓΙΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

http://www.tvxs.gr/v20971

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΝΟΜΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ , Μουσικός
ΚΑΤΣΑΝΗ ΣΟΥΛΤΑΝΑ , Δημοσιογράφος
ΚΟΪΚΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ , Φυσικός
ΠΑΤΣΟΥΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑ , Λογίστρια
ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΑ , Εργαζόμενη ΜΜΕ
ΣΑΚΟΥΛΑΣ ΗΛΙΑΣ , Καθηγητής Γερμανικών

Πολιτική Διακύρηξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις εκλογές


PDF Print E-mail

Στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου Ψηφίζουμε στηρίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΜΑΥΡΟ ΣΤΗ ΝΔ – ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ! ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ - ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ!

Η κυβέρνηση της ΝΔ έπεσε – ας ανατρέψουμε και τα σχέδια του κεφαλαίου!

Στις 4 Οκτώβρη πηγαίνουμε σε πρόωρες εκλογές, καθώς η κυβέρνηση Καραμανλή κατέρρευσε αντιμέτωπη με τις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά και τη μεγάλη κοινωνική δυσαρέσκεια και τους αγώνες ενάντια στην αντιδραστική και αντιλαϊκή πολιτική της. Ούτε η στροφή στο «νόμο και την τάξη», ούτε η επένδυση στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, μπόρεσαν να αντιστρέψουν την πορεία προς την κατάρρευση. Η πτώση της κυβέρνησης δικαιώνει όλους όσους αγωνίστηκαν για να πέσει από τα κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων. Δίνει δυνατότητες στο κίνημα για να σταματήσει την επίθεση του κεφαλαίου και να μην φορτωθούμε τα βάρη της κρίσης.

Τα κόμματα του κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις τους δεν είναι παντοδύναμα. Μπορούν να ανατραπούν!

Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση του κεφαλαίου! Μαχητική εργατική και κοινωνική αντιπολίτευση!

Οι δυνάμεις του συστήματος και οι απολογητές τους μας καλούν σε αυτές τις εκλογές να διαλέξουμε ποιος θα υλοποιήσει καλύτερα τα «οδυνηρά αλλά αναγκαία» μέτρα για να βγει η χώρα από την κρίση. Μιλώντας στη γλώσσα του κεφαλαίου ο πρωθυπουργός ζήτησε λαϊκή εντολή για να εφαρμόσει: Πάγωμα και περικοπή μισθών και συντάξεων. Ανεργία, απολύσεις και γενίκευση της ελαστικής εργασίας. Ξεκλήρισμα της αγροτιάς. Ενίσχυση των επιχειρήσεων και των τραπεζών σε βάρος των κοινωνικών δαπανών. Θεσμοθέτηση των ιδιωτικών κολεγίων. Εμπορευματοποίηση και τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων. Κατάλυση των λαϊκών ελευθεριών, ρατσισμό, πολεμικές εκστρατείες. Αυτό είναι το πρόγραμμα που απαιτούν το κεφάλαιο, η ΕΕ, το ΔΝΤ. Είναι το τίμημα για τα 28 δις στους τραπεζίτες, για το δημόσιο χρέος που δημιούργησαν, για τα κρατικά ελλείμματα, που απαιτούν να τα πληρώσουμε εμείς! Όποια κυβέρνηση και εάν έρθει από τις εκλογές θα δοκιμάσει να περάσει σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και θα επικαλεστεί την ανάγκη «θυσιών για να ξεπεράσουμε την κρίση». Απέναντι σε αυτό η δύναμη και η ελπίδα είναι οι αγώνες, είναι η συλλογική πάλη, η αντίσταση και διεκδίκηση, οι μαχητικές απεργίες, οι καταλήψεις και τα μπλόκα. Πολιτικό αντίπαλο δέος είναι μόνο μια μαχητική εργατική κοινωνική αντιπολίτευση!

Αντικαπιταλιστική απάντηση στην κρίση!

Απάντηση στην κρίση σε όφελος των εργαζόμενων, των αγροτών, των νέων μπορεί να δώσει μόνο ένα πρόγραμμα εργατικών και λαϊκών διεκδικήσεων σε ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου και της Ε.Ε.

· Απαγόρευση των απολύσεων. Σταθερή εργασία για όλους. Κατάργηση της ελαστικής εργασίας. Αυξήσεις στο ύψος των αναγκών μας. 1400 ευρώ κατώτερος μισθός. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας. Προστασία των ανέργων.

· Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση. Επιστροφή στο δημόσιο όλων των επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν. Εργατικό και λαϊκό έλεγχο στην παραγωγή

· Δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία για όλους. Αξιοπρεπή κοινωνική ασφάλιση για όλους. Κατάργηση όλων των μορφών δραστηριότητας του ιδιωτικού κεφαλαίου στην παιδεία, την υγεία την ασφάλιση. Στο δημόσιο όλοι οι κλάδοι στρατηγικού χαρακτήρα.

· Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών λαϊκών ελευθεριών. Αφοπλισμό της αστυνομίας. Κατάργηση όλων των ειδικών σωμάτων. Κατάργηση των καμεροχαφιέδων.

· Πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες. Όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Νομιμοποίηση, άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες. Κατάργηση των ρατσιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

· Προστασία του περιβάλλοντος από την οικολογική καταστροφή. Υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, των δασών, των ακτών από την εκμετάλλευση και την εμπορευματοποίηση.

· Κατοχύρωση του εισοδήματος των φτωχών και μεσαίων αγροτών, φτηνά και υγιεινά προϊόντα διατροφής, παραγωγικοί συνεταιρισμοί των εργαζόμενων αγροτών.

· Πραγματική ισότητα των φύλων. Κάτω τα χέρια από τα ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών.

· Όχι στο σύμφωνο σταθερότητας. Έξω από την ΟΝΕ. Όχι στην Ευρωσυνθήκη. Αντικαπιταλιστική ρήξη-αποδέσμευση από την ΕΕ με διεθνιστική προοπτική.

· Όχι στον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό και τον πόλεμο. Όχι στην καταπίεση των μειονοτήτων. Εργατικός διεθνισμός και ειρήνη μεταξύ των λαών. Επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων. Κλείσιμο όλων των βάσεων. Έξοδο από το ΝΑΤΟ. Όχι στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Αλληλεγγύη και κοινή πάλη με τους λαούς των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής, με τα αντιπολεμικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο!

Σε αυτές τις εκλογές, αντί για κυβέρνηση, ας διαλέξουμε το δρόμο της αντίστασης, της ρήξης και της ανατροπής!

Το ΠΑΣΟΚ προσυπογράφει πλήρως την κυρίαρχη πολιτική. Αποδέχεται την αναγκαιότητα «σκληρών μέτρων», αποδέχεται την παραχώρηση των 28 δισ. στις Τράπεζες και προτείνει αυξήσεις ψίχουλα. Διεκδικεί την εξουσία με υποσχέσεις για «αναδιανομή του πλούτου», για να κρύψει το επιθετικό νεοφιλελεύθερο πρόγραμμά του. Θέλει να καπηλευτεί τη δυσαρέσκεια του λαού, αλλά δεν δεσμεύεται να ανατρέψει κανέναν από τους βασικούς αντιλαϊκούς νόμους που ψήφισε η ΝΔ. Δεν λέει λέξη για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και για την ελληνική συμμετοχή σε αυτές. Ο Σημίτης δεν συμμετέχει στα ψηφοδέλτια, αλλά η πολιτική του παραμένει ενεργή.

Με τη δύναμη και την εμπειρία των αγώνων που συγκρούστηκαν με την πολιτική της ΝΔ, ένα ανασυγκροτημένο μαζικό κίνημα μπορεί να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης, είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε οποιασδήποτε άλλης εκδοχής κυβέρνησης. Για να μην αφήσουμε να περάσουν νέες αναδιαρθρώσεις. Για να καταργήσουμε τους αντιδραστικούς νόμους που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν θεσπίσει τα τελευταία χρόνια.

Φραγμός στο ΛΑΟΣ, στο ρατσισμό και τους φασίστες

Ο αγώνας για να μην διασπαστούν οι εργαζόμενοι, για να μη γίνουν οι μετανάστες αποδιοπομπαίοι τράγοι για την κρίση και την άνοδο της ανεργίας είναι υπόθεση όλων μας. Περισσότερο παρά ποτέ απαιτείται κοινός αγώνας ελλήνων και μεταναστών εργατών για πλήρη δικαιώματα, για την νομιμοποίηση των μεταναστών, για άσυλο στους πρόσφυγες, για να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Να ενταχτούν όλοι οι μετανάστες στα συνδικάτα. Χρειάζεται να κλείσουμε τον δρόμο στην αντικομμουνιστική ρατσιστική δημαγωγία του ΛΑΟΣ που υπόσχεται να βάλει στη Βουλή τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, τους Κοραντήδες των μυστικών υπηρεσιών. Είναι ώρα να κλείσουμε το δρόμο στις φασιστικές προκλήσεις στις γειτονιές με επιθέσεις σε βάρος των προσφύγων και των μεταναστών, των κατατρεγμένων από τους πολέμους και τη φτώχεια.

Όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί, θα μοιραστεί την ήττα… Ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος!

Όμως, όλα αυτά απαιτούν μια άλλη κατάσταση στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, για να μην έχουμε αγώνες που ηττώνται ή απομονώνονται και αυθόρμητες εκρήξεις χωρίς προοπτική, αλλά νικηφόρες ρήξεις και κατακτήσεις. Ο υποταγμένος συνδικαλισμός που κυριαρχεί σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ούτε θέλει ούτε μπορεί να οργανώσει την αντίσταση. Η κομματική περιχαράκωση του ΠΑΜΕ δεν επιτρέπει την ανάπτυξη νικηφόρων αγώνων. Ο δρόμος για εμάς είναι η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, η οργάνωση των αγώνων από τα κάτω και η δημοκρατία του αγώνα, ο συντονισμός των ίδιων των σωματείων, οι μαζικές συνελεύσεις και καταλήψεις, ο συντονισμός των τοπικών και περιβαλλοντικών αντιστάσεων. Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός! Είναι η επανάσταση και η εργατική εξουσία,η νέα σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική!

Οι απολύσεις, η ανεργία, η απαξίωση του κοινωνικού πλούτου, η εμπορευματοποίηση του πολιτισμού, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η παγκόσμια οικονομική κρίση, δείχνουν πόσο ανορθολογικό, άδικο και επικίνδυνο είναι το καπιταλιστικό σύστημα. Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ είναι αναγκαίο να αμφισβητήσουμε τον καπιταλισμό, να επιμείνουμε στην εναλλακτική λύση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, να αναζητήσουμε τις νέες δυνατότητες για την επανάσταση, την εργατική εξουσία, το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό της εποχής μας.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιμένει στην αντικαπιταλιστική προοπτική. Για να σταματήσουμε να μετράμε ηττημένους αγώνες, εξεγέρσεις χωρίς συνέχεια και χαμένες ευκαιρίες, πρέπει να βγουν μπροστά αιτήματα, στόχοι, διεκδικήσεις, οράματα, που να μη μένουν στην απόκρουση της επίθεσης, αλλά και να προτάσσουν τις κοινωνικές ανάγκες, σε ρήξη με τη λογική του κέρδους και της αγοράς. . Έτσι ώστε, μέσα από τον αγώνα τους για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, να προσεγγίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με την πείρα τους την επανάσταση και την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για να αμφισβητήσουμε και, τελικά, να ανατρέψουμε το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Για την Αριστερά της νίκης και της ανατροπής!

Για να νικήσουν οι αγώνες και να δυναμώσει η αμφισβήτηση του καπιταλισμού χρειάζεται η πρωτοπόρα δράση της Αριστεράς. Δυστυχώς η ρεφορμιστική Αριστερά διαψεύδει καθημερινά τις προσδοκίες όσων στράφηκαν προς αυτήν με ελπίδα. Το ΚΚΕ μιλάει για την ανάγκη αγώνων και για αμφισβήτηση του καπιταλισμού και της αγοράς αλλά ταυτόχρονα σπέρνει την ηττοπάθεια, αρνείται τον αγωνιστικό συντονισμό, αντιμετωπίζει με εχθρότητα μαχητικά ξεσπάσματα όπως αυτό του Δεκέμβρη και διαλέγει για πρότυπο τα αυταρχικά και καταπιεστικά καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ φανέρωσε την ανεπάρκεια της αριστεράς που μιλάει για αγώνες και κινήματα αλλά δεν ξεκόβει από τη λογική της «αριστερής διακυβέρνησης» και της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και κουβαλάει ολοζώντανα τα φαντάσματα του ’89 και της επιθυμίας συμμετοχής στο επίσημο πολιτικό παιχνίδι. Τα πράγματα στην Αριστερά μπορούν να πάνε αλλιώς. Μπορεί να βγει στο προσκήνιο η Αριστερά της αντικαπιταλιστικής διεξόδου και της επαναστατικής αναζήτησης, των ανυπότακτων εργατικών αγώνων, των φοιτητικών καταλήψεων, των κινητοποιήσεων για τους ελεύθερους χώρους.

Η Αριστερά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των ριζοσπαστικών αγώνων της μεταπολίτευσης. Η Αριστερά που το ’89 δεν μπήκε στα σαλόνια της εξουσίας, αλλά διάλεξε το δρόμο της μαχητικής κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης. Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια άλλη Αριστερά που να εμπνέει και να μη διαψεύδει τον κόσμο που την εμπιστεύεται.

Μια Αριστερά των αγώνων και όχι των διαδρόμων, που θα επιμένει στην κοινή δράση όλης της Αριστεράς στο μαζικό κίνημα. Μια Αριστερά μαχητική, αντικαπιταλιστική και επαναστατική, που επιδιώκει τη συσπείρωση και τη μετωπική ενότητα όλων όσων αναζητούν δρόμους ανατροπής. Μια Αριστερά της ελπίδας, αντάξια της ιστορίας και των αγώνων του λαού μας.

Δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο δρόμο του Δεκέμβρη για την Αριστερά της ελπίδας

Οι δυνάμεις και οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές μάχες της προηγούμενης περιόδου. Πρωταγωνίστησαν στις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις που ανέτρεψαν τη συνταγματική αναθεώρηση. Είχαν πρωτοπόρο ρόλο στην απεργία των δασκάλων και στις μεγάλες απεργίες. Στήριξαν όλες τις προσπάθειες αγωνιστικού συντονισμού σωματείων. Πρωτοστατούν σε μαχητικές διεκδικήσεις για τους ελεύθερους χώρους και το περιβάλλον. Το Δεκέμβρη ήταν ανεπιφύλακτα και χωρίς καμιά ταλάντευση στο πλευρό της εξέγερσης. Έδωσαν και δίνουν καθημερινά την μάχη ενάντια στο ρατσισμό και τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές και μάχονται για να μη σηκώσουν κεφάλι οι ρατσιστικές και οι φασιστικές συμμορίες. Θα είναι μπροστά στους αγώνες και την επόμενη των εκλογών. Ταυτόχρονα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιμένει στην ανάγκη κοινής δράσης της Αριστεράς μέσα στο μαζικό κίνημα και καλεί και τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς σε ενωτική δράση για την απόκρουση της επίθεσης και την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προσπαθεί να δοκιμάσει αυτό που αποφεύγουν τα κόμματα της επίσημης Αριστεράς: Θέλει να λειτουργεί δημοκρατικά με βάση τις τοπικές συνελεύσεις. Αγωνίζεται για να κάνει πράξη τη συντροφικότητα, για να μην αντιμετωπίζονται οι αγωνιστές ως αμέτοχοι οπαδοί. Ξέρουμε καλά ότι στην αναζήτησή μας δεν είμαστε μόνοι. Ξέρουμε ότι χιλιάδες αγωνιστές αναζητούν δρόμους ρήξης και ανατροπής, συνειδητοποιούν ότι στήριξη στο ΠΑΣΟΚ σημαίνει νομιμοποίηση των αντιλαϊκών πολιτικών του, απογοητεύονται από την κατάσταση στην Αριστερά. Σε αυτούς τους αγωνιστές λέμε ότι ούτε η αποχή, ούτε η επιλογή του «μικρότερου κακού» δίνουν προοπτική. Τους καλούμε να στηρίξουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές και μετά από αυτές.

Για να μπορέσουμε όλοι μαζί να μετατρέψουμε το εργατικό λαϊκό κίνημα σε πολιτικό αντίπαλο δέος ενάντια σε όποια κυβέρνηση δοκιμάσει να μας φορτώσει τα βάρη της κρίσης. Για να ξανακάνουμε την Αριστερά συνώνυμη με την ελπίδα, την αντίσταση, την ανατροπή!

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Συνέντευξη Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις εκλογές της 4/10/2009


PDF Print E-mail

Την Πέμπτη 10/9 η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έδωσε συνέντευξη Τύπου στην ΕΣΗΕΑ για να παρουσιάσει τις θέσεις της σε σχέση με την εκλογική μάχη και την παρέμβασή της.

Τη συνέντευξη Τύπου άνοιξε ο Θανάσης Διαβολάκης, ανένταχτος αγωνιστής της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και συνδικαλιστής στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Εκ μέρους του Συντονιστικού του Μετώπου στη συνέντευξη μίλησαν ο Πέτρος Κωνσταντίνου, στέλεχος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος και συντονιστής της Πρωτοβουλίας Γένοβα, ο Τάσος Κατιντσάρος, στέλεχος του Νέου Αριστερού Ρεύματος και ο Παναγιώτης Σωτήρης, στέλεχος της Αριστερής Ανασύνθεσης.

Διαβάστε μερικά αποσπάσματα από την συνέντευξη τύπου

Θανάσης Διαβολάκης: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δημιουργήθηκε κάτω από την πίεση που το ίδιο το κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας έβαλε, για ενότητα στη δράση, για κοινή δράση και συμπόρευση των δυνάμεων της Αντικαπιταλιστικής, της Επαναστατικής , της κομουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας. Με μια μεγάλη συγκέντρωση που κάναμε το φετινό Γενάρη στο γήπεδο του Σπορτινγκ, ακολούθησαν αντικαπιταλιστικές συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα, με τη συμμετοχή χιλιάδων αγωνιστών και κατάληξη σε μια μεγάλη ιδρυτική πανελλαδική συνέλευση στην Αθηναϊδα το φετινό Μάρτη ιδρύθηκε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει την εμπειρία από τους μαζικούς αγώνες όλων των τελευταίων χρόνων όπου συμμετείχαμε προσπαθώντας να δώσουμε δύναμη στα κινήματα και προσπαθώντας να φέρουμε τα κινήματα των εργαζομένων και της νεολαίας στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής, να προβάλουμε την ανάγκη της αντικαπιταλιστικής προοπτικής σα μοναδική διέξοδο για τη σημερινή κοινωνία. Συμμετείχαμε στις ευρωεκλογές και η απόφασή μας είναι να πάρουμε μέρος και σ’ αυτές τις βουλευτικές εκλογές που εξαγγέλθηκαν πρόωρα, όπως όλοι γνωρίζουμε.

Συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ οργανώσεις και ανένταχτοι αγωνιστές από το χώρο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής , κομουνιστικής αριστεράς και της ριζοσπαστικης οικολογίας. το ΣΕΚ, η ΑΡΑΝ, το ΝΑΡ, η ΑΡΑΣ, η ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, οι Oικολογοι Eναλλακτικοι, το EKKE, η Κομουνιστική Ανανέωση και πολλοί ανένταχτοι της αριστεράς. Η κυβέρνηση της ΝΔ κατέρρευσε, αντιμέτωπη και με τα προβλήματα της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης αλλά επίσης αντιμέτωπη και με τις αντιστάσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας, με αποκορύφωμα την μεγάλη νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη, όλο αυτό το διάστημα που εφαρμόζει την αντεργατική της πολιτική. Πριν από την εξέγερση του Δεκέμβρη είχαμε τις μεγάλες απεργίες ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, είχαμε απεργίες και διαδηλώσεις ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, είχαμε το κίνημα των φοιτητικών καταλήψεων που απέτρεψε την αντιδρασττική αναθεώρηση του συντάγματος, είχαμε τα μπλόκα των αγροτών, είχαμε αντιδράσεις απ’ όλα τα λαϊκά στρώματα που έπληττε η αντεργατική πολιτική της ΝΔ. Πιστεύοντας ότι τα καινούργια σκληρά αντεργατικά μέτρα που είναι απαραίτητο για το κεφάλαιο να παρθούν για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης θα προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερες αντιδράσεις, ο Καραμανλής έσπευσε να ζητήσει νωπή λαίκή εντολή για να τα εφαρμόσει. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν κρύβονται πλέον οι προθέσεις της ΝΔ καθώς οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ αλλά και το ίδιο το διάγγελμα με το οποίο ουσιαστικά παραιτήθηκε και προκήρυξε εκλογές, βρίθει από τις λέξεις «δυσκολίες, δυσκολίες, δυσκολίες» και «σκληρά αλλά αναγκαία μέτρα». Το πάγωμα των μισθών για μια τριετία, το πάγωμα των προσλήψεων, η συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων τα σκληρά φορομπηχτικά μέτρα σε βάρος των εργαζόμενων και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων, η απαγόρευση των διαδηλώσεων και η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, όλα αυτά εξαγγέλθηκαν και είναι ενδεικτικά της πολιτικής που σκέφτονται ν’ ακολουθήσουν εάν έχουν μια φρέσκια εντολή να συνεχίσουν στην κυβέρνηση.

Από την άλλη μεριά, έχουμε τον καινούργιο επίδοξο διαχειριστή της κυβερνητικής εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο όμως κατά τη γνώμη μας ούτε θέλει ούτε μπορεί ν’ αποτελέσει διέξοδο σ’ αυτή την κατάσταση, τουλάχιστον προς όφελος των εργαζόμενων και της νεολαίας. Εφάρμοσε την ίδια αντεργατική πολιτική που εφαρμόζει η ΝΔ, υπήρξε πρωτοπόρο στις ιδιωτικοποιήσεις, υπήρξε πρωτοπόρο στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων που είναι ένα από τα βασικά στοιχήματα στα οποία θα κριθεί εάν η κρίση θα μπορέσει να ξεπεραστεί προς όφελος του κεφαλαίου και εις βάρος των εργαζομένων, υπήρξε πρωτοπόρο στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση με το νόμο Ρέππα και τις πολιτικές του ακολούθησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Πολιτικές τις οποίες το ΠΑΣΟΚ και όταν ήταν αντιπολίτευση έδωσε στις περισσότερες περιπτώσεις τη συναίνεσή του για τη συνέχισή τους. Αυτές ακριβώς τις πολιτικές, όσο κι αν προσπαθούν να καλυφθούν με ωραία λόγια περί πράσινης ανάπτυξης, αναδιανομής του εισοδήματος κτλ, αυτές τις πολιτικές προτίθεται ν’ ακολουθήσει εάν αναλάβει την κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ.

Εμείς λέμε ότι τα δύο κόμματα πρέπει να καταψηφιστούν. Πρέπει επίσης να κλείσουμε το δρόμο αποφασιστικά, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, και με την ψήφο μας στη μαύρη εφεδρεία του συστήματος, στο ακροδεξιό ΛΑΟΣ, στους φασίστες και τους νεοναζί. Η πρόσφατη επιλογή να ηγηθεί του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΛΑΟΣ ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ, δείχνει ότι το ΛΑΟΣ όχι μόνο δεν είναι «δύναμη ανατροπής» όπως ισχυρίζεται, όχι μόνο δεν αποτελεί «γροθιά στο κατεστημένο», αλλά είναι κομμάτι αυτού του κατεστημένου, είναι κομμάτι του λεγόμενου βαθέως κράτους καθώς βάζει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών. Αυτών που είναι υπεύθυνοι για πολλά δεινά για τον ελληνικό λαό τα τελευταία χρόνια. Εμείς πιστεύουμε ότι η δύναμη των εργαζομένων βρίσκεται στην αντίσταση σ’ αυτές τις πολιτικές. Βρίσκεται στα μαζικά κινήματα που θα μπορέσουν να αντισταθούν και να τις ανατρέψουν προβάλλοντας έναν άλλο δρόμο διεξόδου από την κρίση. Όχι το δρόμο που προσπαθεί να φορτώσει όλα τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους. Η λύση δεν είναι κάποια αλλαγή στον διαχειριστή της αντιλαϊκής πολιτικής. Η λύση είναι στους μαζικούς, ενωτικούς, ανυποχώρητους αγώνες. Οι εργαζόμενοι σήμερα μπορούν και πρέπει να διεκδικήσουν ένα δικό τους πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση: ένα πρόγραμμα που θα απαγορεύει τις απολύσεις, ένα πρόγραμμα που θα δίνει ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, ένα πρόγραμμα στο οποίο η δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, υγεία, κοινωνική ασφάλιση θα είναι για όλο το λαό. Ένα πρόγραμμα όπου οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις που κλείνουν μπορούν να κρατικοποιηθούν χωρίς αποζημίωση στους καπιταλιστές. Με τέτοια αιτήματα και με τη δική του αποφασιστική απάντηση το εργατικό κίνημα μπορεί να επιβάλλει έναν άλλο τρόπο διεξόδου από την κρίση και όχι αυτόν που ονειρεύεται το κεφάλαιο και οι διαχειριστές του.

Σ’ αυτήν την προσπάθεια του κινήματος να αποτρέψει τα αντεργατικά μέτρα, πιστεύουμε ότι έχει πολύ μεγάλο ρόλο να παίξει μια ισχυρή αντικαπιταλιστική αριστερά. Μια τέτοια αντικαπιταλιστική αριστερά ονειρευόμαστε να φτιάξουμε συγκροτώντας την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πιστεύουμε ότι η αριστερά μπορεί να παίξει το ρόλο της, ένα ρόλο χρήσιμο για τους εργαζόμενους και τη νεολαία όταν έχει για προοπτική της την ανατροπή του καπιταλισμού κι όχι απλώς την αλλαγή των συσχετισμών στα κοινοβουλευτικά έδρανα.

Το ΚΚΕ με τη στάση του απέδειξε ότι δεν μπορεί να δώσει αυτήν την ελπίδα στους εργαζόμενους. Στάθηκε εχθρικό στην έκρηξη του Δεκέμβρη, εχθρικό στις εξεγέρσεις της νεολαίας και επέλεξε τον δρόμο του απομονωτισμού και της ήττας στο εργατικό κίνημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του με τον πιο τραγικό τρόπο διέψευσε τις ελπίδες όλων εκείνων των αριστερών, και ήταν πολλοί, που στήριξαν το εγχείρημά του και τους διέψευσε τραγικά με τους συμβιβασμούς και τα ανοίγματα που έκανε προς τη μεριά της κυβερνητικής διαχείρισης. Μια τέτοια αριστερά λέμε εμείς ούτε την αντίσταση μπορεί να οργανώσει, ούτε να ανατρέψει τις αντιλαϊκές πολιτικές. Εμείς θα δώσουμε τη μάχη να δυναμώσει η αριστερά της νίκης και της ανατροπής, ν’ ανοίξει τα φτερά της η δυναμική της σύγκρουσης με τον καπιταλισμό, για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό της εποχής μας.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει και σ’ αυτές τις εκλογές τη μάχη για να καταγραφεί αυτή η δυναμική. Η δυναμική που έχει μια τέτοια αριστερά και πιστεύουμε ότι είναι πολύ μεγάλη. Θα στηριχτούμε στη θετική εμπειρία της παρέμβασής μας στις ευρωεκλογές, θα στηριχτούμε στους χιλιάδες αγωνιστές που συσπειρώνονται στις γραμμές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλη την Ελλάδα. Θα δώσουμε το παρόν σε κάθε αναμέτρηση. Σ’ αυτήν την εκλογική αναμέτρηση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέρχεται με βασικά συνθήματα:

Μαύρο στη ΝΔ, όχι στο ΠΑΣΟΚ, Φραγμός στο ΛΑΟΣ. Για την αριστερά της νίκης και της ανατροπής. Στηρίζουμε, ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ.Οι αγώνες μας απάντηση στην κρίση – αντικαπιταλιστική ανατροπή η μόνη λύση!

Πέτρος Κωνσταντίνου: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η απάντηση που μπορεί να δώσει η αριστερά μέσα σε τέτοιες συνθήκες όπου φτάσαμε στην κατάρρευση της ΝΔ κι όπου το ΠΑΣΟΚ σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις ετοιμάζεται να πάρει την διαχείριση του ίδιου του συστήματος. Απ’ αυτήν την άποψη είναι κεντρικό το ζήτημα ποιος μπορεί να σταθεί απέναντι σ’ αυτές τις θυελλώδεις εξελίξεις. Για εμάς η κατάρρευση της ΝΔ είναι αποτέλεσμα ενός διπλού παράγοντα. Από τη μια μεριά είναι η κρίση που οξύνεται και δεν δίνει περιθώρια σε καμία κυβέρνηση να έχει μια πολιτική αργής προσαρμογής, αυτό που ονομάζανε οι φιλελεύθεροι μεταρρυθμίσεις, που προσπαθούσανε να επιβάλλουνε με τις ιδιωτικοποιήσεις, με την αναθεώρηση του άρθρου 16, με όλη αυτήν την επιθετική πολιτική που είχανε, η πίεση είναι τεράστια να προχωρήσουν σε μετωπική σύγκρουση με την εργατική τάξη και τη νεολαία. Όμως τη δοκιμασία των συσχετισμών την έζησε η ΝΔ μέσα από ένα ολόκληρο κίνημα που συγκρούστηκε μαζί της.

Ο δεύτερος μεγάλος παράγοντας που έπαιξε ρόλο για το να μη μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά αυτή η κυβέρνηση ήταν ένα κίνημα που έδωσε μεγάλες μάχες απέναντί της. Και σ’ αυτά τα κινήματα είχαν παίξει ρόλο οι δυνάμεις που συγκρότησαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μιλάμε για τη μεγάλη απεργία των δασκάλων, για το εκπληκτικό κίνημα για το άρθρο 16 και τις καταλήψεις στα πανεπιστήμια, για τον κόσμο που οργάνωσε τα μεγάλα αντιρατσιστικά και τ’ αντιπολεμικά συλλαλητήρια, τον κόσμο που στήριξε τις απεργίες του ασφαλιστικού. Μέσα σ’ αυτήν την μέγγενη η ΝΔ δεν άντεξε κι αυτό είναι που μας προϊδεάζει για το τι θ΄ ακολουθήσει, για το τι μπορούμε δηλαδή να περιμένουμε. Διότι το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση σημαίνει ένα κόμμα που δεν μπορεί να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα, με τη Ζίμενς, με τη Ντόιτσε Τέλεκομ, με όλες αυτές τις εταιρίες και τα μεγάλα συμφέροντα στην ΕΕ που άνοιξαν το δρόμο των ιδιωτικοποιήσεων κι άρα το ποιος θα αντιμετωπίσει αυτά τα συμφέροντα είναι για μας ένα δυνατό κίνημα. Τις απολύσεις δεν μπορούν να τις αντιμετωπίσουν. Εμείς θέλουμε ένα δυνατό εργατικό κίνημα που να επιβάλλει νόμο κατά των απολύσεων. Θέλουμε ένα δυνατό εργατικό κίνημα που να καταλαμβάνει εργοστάσια και ν’ απαιτεί την εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση, οι εργάτες να πάρουν τον έλεγχο των εργοστασίων. Θέλουμε να περάσουμε σε μια περίοδο κινητοποιήσεων όπου δεν θα φορτωθούν οι εργάτες τα βάρη της κρίσης, αλλά θα τη φορτωθούν οι ίδιοι οι καπιταλιστές. Μια τέτοια γεύση κινημάτων πήραμε από την Λατινική Αμερική με το παράδειγμα της Βενεζουέλα. Για μας η διαφορά με την Ελλάδα είναι ότι δεν έχουμε τον Τσάβες, ο Παπανδρέου δεν είναι Τσάβες, είναι προφανές αυτό και ταυτόχρονα έχουμε ένα δυνατό εργατικό κίνημα, ένα δυνατό κίνημα της νεολαίας και μια αντικαπιταλιστική αριστερά, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που μπορεί να είναι στήριγμα αυτών των αγώνων. Γι αυτό πιστεύουμε ότι οι εξελίξεις από τις 5 του Οκτώβρη πραγματικά μπορούν να είναι θυελλώδεις, με το δυνάμωμα μιας τέτοιας αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Έδωσε δείγματα γραφής η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στην περίοδο μετά τις ευρωεκλογές όταν οι φασίστες του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής προσπάθησαν να επιβάλλουν την ατζέντα τους κατά των μεταναστών και η κυβέρνηση της ΝΔ τους άνοιξε το δρόμο. Είδαμε τη φρίκη, το τι σημαίνει να καίγονται οι καταυλισμοί των προσφύγων, είδαμε τη φρίκη το τι σημαίνει τα ΜΑΤ να διώχνουν τις Αφρικανές γυναίκες και τα παιδιά από το Εφετείο στην Αθήνα και τους άλλους χώρους που είχαν βρει καταφύγιο. Απέναντι σ’ αυτά ξεδιπλώνονται πρωτοβουλίες δράσης για να εμποδιστούν το να υπάρχουν στρατόπεδα συγκέντρωσης στις 26 Σεπτέμβρη υπάρχει συλλαλητήριο κατά των στρατοπέδων συγκέντρωσης που θα στείλει το μήνυμα ότι εμείς απέναντι σε μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, δεν θέλουμε να δούμε τον Πάγκαλο να υλοποιεί τις πολιτικές της μηδενικής ανοχής. Θέλουμε να δούμε να επιβάλλονται πολιτικές νομιμοποίησης όλων των μεταναστών, άσυλο στους πρόσφυγες. Θα είμαστε ένα κίνημα όπου αυτά τα αιτήματα θα μπορεί να τα επιβάλλει μέσα από τη δράση του έξω από τη Βουλή, στους δρόμους, μέσα στα συνδικάτα. Πρέπει να δούμε ότι αυτό το διάστημα δεν είναι περίοδος για να υποστείλει τις σημαίες της η αριστερά..

Μας θλίβουν οι εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι πιστεύουμε ότι είναι ιστορική ευκαιρία για την αριστερά να παίξει ρόλο με το εργατικό κίνημα και με τη νεολαία ώστε ν’ανατρέψει την επίθεση των καπιταλιστών, να προωθήσουμε μια πολιτική ανατροπής του ίδιου του συστήματος. Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλαν τα μεγάλα κινήματα όλη την προηγούμενη δεκαετία, τα κινήματα από τη Γένοβα μέχρι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ μέχρι τα κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης, ποτέ δεν έβαλαν τον πήχη χαμηλά μ’ ε΄να ορίζοντα αλλαγής διαχείρισης κατά του νεοφιλελευθερισμού και γι αυτό είδαμε το πόσο φοβερή ήταν η αποτυχία στην Ιταλία όταν υλοποιήθηκε αυτή η πολιτική από την Κομουνιστική Επανίδρυση. Την περιθωριοποίησε, την απομόνωσε και τη διέλυσε. Πρέπει ο πήχης να μπει παραπέρα. Κι αυτό σημαίνει να παλέψουμε ενωτικά, να παλέψουμε αντικαπιταλιστικά. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε. Θέλουμε όλη η αριστερά να κινηθεί με μια τέτοια πολιτική γιατί μόνο έτσι μπορούμε να φτάσουμε σε συνθήκες όπου η κρίση για τους από τα πάνω συνεχίζεται και ο κόσμος από τα κάτω είναι δυνατός. Δεν θέλουμε να σταθεροποιηθούν οι δυνάμεις με τις οποίες συγκρουστήκαμε τον Δεκέμβρη, όλοι αυτοί που συγκρούστηκαν με την εξεγερμένη νεολαία και τις ελπίδες ενός κόσμου που έλεγε ότι υπάρχει άλλος δρόμος: να μην τα πάρουν οι τραπεζίτες, να τα πάρουν οι απλοί άνθρωποι. Θέλουμε λοιπόν αυτός ο κόσμος στους νέους Δεκέμβρηδες να είναι ακόμα πιο δυνατός. Και η εγγύηση είναι η δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές και πάνω απ’ όλα στους αγώνες.

Τάσος Κατιντσάρος: σήμερα το απόγευμα στις 7 έχει μια συγκέντρωση και πορεία πρωτοβάθμιων εργατικών σωματείων στα Χαυτεία και θέλω να το τονίσω γιατί ακριβώς θέλουμε να υποστηρίξουμε ακριβώς αυτή τη δράση. Τη δράση του εργατικού κινήματος, τη δράση του κινήματος της νεολαίας μέσα στην προεκλογική περίοδο, μέσα στη μετεκλογική περίοδο ή σε όποιες τυχόν εξελίξεις θα έχουμε. Γιατί πιστεύουμε ακριβώς σ’ αυτή τη μεγάλη αλήθεια που λέγεται μαζικό κίνημα που αυτή μπορεί ν’ αλλάξει αποφασιστικά και να τροποποιήσει τις σημερινές εξελίξεις. Και νομίζουμε ότι αυτή είναι μια αλήθεια που μόνο ο σχηματισμός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρεσβεύει σ’ αυτό το καταθλιπτικό, κατά τη γνώμη μας, πολιτικό σκηνικό.

Η οικονομική κρίση, το λένε όλοι όχι απλά εμείς, καθορίζει τα πάντα. Το ζητούμενο είναι ποιες θα είναι οι διέξοδοι απέναντι στην οικονομική κρίση. Θέλουμε να προσθέσουμε ότι με ταχύτατους ρυθμούς, ιδιαίτερα στη χώρα τη δική μας, η οικονομική κρίση μετεξελίσσεται σε κρίση αξιών, σε κρίση εκπροσώπησης, σε κρίση ηθική, σε κρίση περιβαλλοντική, σε κρίση καθολική όλων των τομέων της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Αυτό φαίνεται από τη μεγάλη απαξίωση της πολιτικής εκπροσώπησης που συναντούμε σήμερα. Είναι από τις ελάχιστες φορές που έχουν προκηρυχθεί εκλογές σ’ αυτόν τον τόπο και η προκήρυξή τους προκάλεσε θυμηδία. Με κοσμητικά επίθετα απείρου κάλους δέχεται ο κόσμος τις υποσχέσεις των κομμάτων εξουσίας γιατί ξέρει ότι τίποτα δεν θα τηρηθεί την επαύριον. Νομίζω ότι είμαστε οι μόνοι που το λέμε καθαρά αυτό, ότι ο,τι κι αν προκύψει από αυτές τις εκλογές, είτε ΝΔ, είτε ΠΑΣΟΚ, είτε όποιο από τα δύο αυτά κόμματα με οποιαδήποτε τσόντα, είτε ο μεγάλος συνασπισμός τύπου Γερμανίας, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα σ’ αυτό το σκηνικό. Κοινή τους προσπάθεια θα είναι να μετακυλήσουν τα βάρη της οικονομικής κρίσης στους εργαζόμενους και στη νεολαία.

Ο μόνος παράγοντας να αποτρέψει αυτές τις εξελίξεις δεν είναι κανένας πολιτικός σχηματισμός, αλλά είναι η ίδια η κίνηση των εργαζομένων, η ίδια η κίνηση της νεολαίας, η ίδια η κίνηση του μαζικού κινήματος. Αυτό κατεβαίνουμε στις εκλογές να πούμε καθαρά στον κόσμο. Πρέπει να κινηθείς για να τροποποιηθούν οι συσχετισμοί. Πρέπει να κινηθείς για ν’ αλλάξει η κατάσταση. Και σ’ αυτόν τον αγώνα καλούμε όλες τις δυνάμεις που έχουν αναφορά στην αντίσταση, στην ανατροπή αυτής της κατάστασης. Αυτή πιστεύουμε ότι είναι μια πολύ μεγάλη ριζική πολιτική εκτίμηση για το σήμερα που καθιστά αναγκαία την παρουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σ’ αυτό το σκηνικό. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχουμε συνείδηση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε, της δυσκολίας της κατάστασης της ίδιας και των ανεπαρκειών των δικών μας. Αλλά πιστεύουμε ότι υπάρχουν δυνάμεις σ’ αυτήν την κοινωνία, όπως αποδείχτηκε το Δεκέμβρη, που μπορούν να αλλάξουν την ρότα. Σ’ αυτό εμείς επενδύουμε τα πάντα. Στο να υπάρξει δηλαδή ένα μαζικό, πολιτικό, εργατικό νεολαιίστικο κίνημα το οποίο θα τροποποιήσει ουσιαστικά την κατάσταση.

Παναγιώτης Σωτήρης: Αυτό που θέλει να προσπαθήσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτές τις εκλογές είναι πρώτα απ’ όλα να σπάσει τον εγκλωβισμό που υπάρχει σήμερα σε μια τρομερά δεξιά ατζέντα σ’ ότι αφορά την προεκλογική συζήτηση. Δεν μπορούμε να αφήσουμε να συνεχίσει μια συζήτηση όπου θα κονταροχτυπιούνται τα κόμματα του δικομματισμού για το ποιο θα είναι πιο αποτελεσματικό στην υλοποίηση των ερχόμενων οδυνηρών αλλά αναγκαίων μέτρων. Για μας δεν υπάρχουν αναγκαία μέτρα, υπάρχουν μόνο κοινωνικές ανάγκες, ανάγκες των εργαζομένων, της νεολαίας, των αγροτών και αυτές πρέπει να φέρουμε στο προσκήνιο. Γι’ αυτό και θέλουμε να πούμε πως το ζήτημα δεν είναι να διαλέξουμε διαχειριστή της αντιλαϊκής πολιτικής. Το ζήτημα είναι να διαλέξουμε το δρόμο του αγώνα. Ο αγώνας, η συλλογικότητα, η αντίσταση, η απεργία, η κατάληψη, η διαδήλωση είναι τα πραγματικά όπλα σήμερα για τις λαϊκές δυνάμεις. Κι όσο κι αν προσπαθούν στρουθοκαμηλικά να το αποσιωπήσουν, τα όσα ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, οι μεγάλες κινητοποιήσεις με αποκορύφωμα τον περσινό Δεκέμβρη, δεν είναι στιγμές του παρελθόντος. Είναι εικόνες από το μέλλον. Έχουμε μπει σ’ ένα μεγάλο κύκλο κοινωνικών εκρήξεων και θέλουμε να συμβάλουμε ως αντικαπιταλιστική αριστερά ώστε αυτές οι εκρήξεις να μη μένουν μεμονωμένα περιστατικά αλλά να μπορούν να γίνουν πραγματικές, δυναμικές ανατροπής των αντιλαϊκών πολιτικών και νίκης για τους εργαζομένους και τη νεολαία.

Σ’ αυτό το πλαίσιο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε συμμετέχει στις εκλογές απλώς ως μια κριτική φωνή απέναντι στην υπόλοιπη αριστερά. Δεν είμαστε μια αριστερή αντιπολίτευση δεν θέλουμε καν να καταγράψουμε ότι υπάρχει κι άλλη μια αριστερά. Εμείς είμαστε εδώ για να πούμε ότι μπορεί να υπάρξει μια άλλη αριστερά. Είμαστε εδώ για να πούμε ότι η σημερινή κατάσταση της αριστεράς προδίδει τον κόσμο της αριστεράς. Προδίδει την ελπίδα, προδίδει την αγωνία και την αναζήτησή του. Στην αριστερά δεν ταιριάζει ούτε ο συντηρητισμός και η εχθρότητα προς το κίνημα που επέδειξε σε αρκετές στιγμές το ΚΚΕ, δεν ταιριάζουν ούτε οι ταλαντεύσεις προς τον κυβερνητισμό και τα κάθε λογής γραμμάτια με το σύστημα που εξακολουθούν ακόμα να ταλανίζουν το ΣΥΡΙΖΑ και προφανώς δεν ταιριάζει η λογική των μηχανισμών και των διαδρόμων. Εμείς λέμε ότι η αριστερά μπορεί να ξανασυνδεθεί με άλλες έννοιες. Με τον αγώνα, την συλλογικότητα, τη συντροφικότητα, την αντικαπιταλιστική προοπτική, την αναζήτηση της επαναστατικής ανατροπής.

Αυτή την αγωνία, αυτή τη διάθεση, αυτή την αναζήτηση θέλει να εκφράσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ξέρουμε καλά πως σ’ αυτήν μας την αναζήτηση δεν είμαστε μόνοι. Γι’ αυτό κι είμαστε εδώ τώρα, θα είμαστε στις εκλογές, θα είμαστε και την επόμενη μέρα των εκλογών για να συνεχίσουμε να δίνουμε αυτές τις μάχες, με τους αγώνες, τα κινήματα για να μπορέσουμε να δώσουμε προοπτική σε μια αριστερά που θα είναι αληθινά δύναμη νίκης και ανατροπής.

Ανακοίνωση για την κατάρρευση της ΝΔ


PDF Print E-mail

Η κυβέρνηση της ΝΔ καταρρέει αντιμέτωπη με το βάθεμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης αλλά και τις κοινωνικές εκρήξεις στις οποίες θα οδηγούσαν τα αντιλαϊκά μέτρα που απαιτούν κεφάλαιο και ΕΕ. Κάθε προσπάθεια ανάταξής της «κάηκε» από την αντίσταση των «από κάτω» (από την εξέγερση του Δεκέμβρη μέχρι τις απεργίες και τις καταλήψεις) και τις δικές της εγκληματικές ευθύνες (βλ. δασικές πυρκαγιές). Ούτε τα αντιδημοκρατικά μέτρα «νόμου και τάξης», ούτε η ρατσιστική επίθεση σε βάρος των μεταναστών έφεραν την ομαλότητα που απαιτεί το κεφάλαιο. Η κήρυξη των εκλογών – εξπρές αποσκοπεί στην ανάδειξη μιας ισχυρής κυβέρνησης για την επιβολή βαθιών και δραματικών αντεργατικών τομών, έτσι ώστε η αστική τάξη να ξεπεράσει την κρίση σε βάρος των εργαζομένων. Αυτό είναι το σαφές μήνυμα του διαγγέλματος Καραμανλή.

Γι’ αυτό και το ζήτημα δεν είναι απλώς να φύγει η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά να φύγει η πολιτική της διαρκούς λιτότητας, της ελαστικής εργασίας, του πολέμου, του αυταρχισμού.

Όμως, το ΠΑΣΟΚ ούτε θέλει ούτε μπορεί να ανατρέψει αυτή την πολιτική! Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, η νεολαία δεν πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη για το τι θα σημάνει η εναλλαγή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα του εκφράζει τη συνέχεια και όχι ρήξη με τη διαχείριση της ΝΔ. Η επίκληση ότι «η χώρα είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας» είναι το άλλοθι για να συνεχίσουν τα γνωστά στελέχη του Σημίτη μαζί με τα νέα του Γ. Παπανδρέου την ίδια αντιδραστική πολιτική.

Η δύναμη των εργαζομένων, των αγροτών, των νέων δεν βρίσκεται στην εναλλαγή διαχειριστή της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά στους ανυποχώρητους αγώνες, στις απεργίες, τις διαδηλώσεις και τις καταλήψεις για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Από τώρα να δοθεί το μήνυμα ότι όποια και εάν είναι η κυβέρνηση μετά τις εκλογές, θα βρει μπροστά της τις αντιστάσεις και τα κινήματα.

Μόνο μια ισχυρή αντικαπιταλιστική αριστερά μπορεί να δώσει διέξοδο στην κρίση στηρίζοντας τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας και δίνοντας προοπτική στις εξεγέρσεις όπως του Δεκέμβρη. Μια αριστερά που να έχει ως προοπτική της την ανατροπή του καπιταλισμού και όχι απλώς την αλλαγή συσχετισμών στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Το ΚΚΕ δεν μπορεί να δώσει αυτή την ελπίδα γιατί στάθηκε εχθρικό στην έκρηξη του Δεκέμβρη αλλά και στους μαχητικούς αγώνες της νεολαίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ διέψευσε με τον πιο τραγικό τρόπο τις ελπίδες εκατοντάδων χιλιάδων αριστερών με τους συμβιβασμούς του και τα ανοίγματα προς την μεριά της κυβερνητικής διαχείρισης. Αυτή η αριστερά δεν μπορεί ούτε την αντίσταση να οργανώσει, ούτε να ανατρέψει τις αντιλαϊκές πολιτικές.

Η ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή ΣΥνεργασία για την Ανατροπή, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει τη μάχη για να δυναμώσει η Αριστερά της νίκης και της ανατροπής και να ανοίξει τα φτερά της η δυναμική της σύγκρουσης με τον καπιταλισμό, για τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό της εποχής μας. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει και σε αυτές τις εκλογές τη μάχη για να καταγραφεί η δυναμική που έχει μια τέτοια αριστερά, στηριζόμενη στη θετική εμπειρία της παρέμβασης στις Ευρωεκλογές και τη συσπείρωση χιλιάδων αγωνιστών σε όλη την Ελλάδα.

Θα δώσουμε το παρόν σε κάθε αναμέτρηση, όχι για να αλλάξουμε διαχειριστή, αλλά για να ξεφορτωθούμε την πολιτική της διαρκούς λιτότητας, της υπερκμετάλλευσης, της καταστολής, του ρατσισμού, του πολέμου και της καταστροφής του περιβάλλοντος.

Κάτω η ΝΔ της λιτότητας, του ρατσισμού, του αυταρχισμού

Όχι στο ΠΑΣΟΚ της συναίνεσης και του νεοφιλελευθερισμού

Αριστερά της νίκης και της ανατροπής και όχι της ήττας και της υποταγής

.

Γραφείο Τύπου ΑΝΤΡΣΥΑ, 3/9/2009

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ


PDF Print E-mail

Την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές και όχι οι εργαζόμενοι!

Είκοσι ακριβώς χρόνια μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» όχι μόνο διαψεύδεται η πίστη των αστών στη ζωτικότητα και ανωτερότητα του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος, αλλά και βρίσκεται σε εξέλιξη μια βαθιά, πολύπλευρη και δομική κρίση του… υπαρκτού καπιταλισμού! Οι δυνάμεις του κεφαλαίου, αφού θησαύρισαν από τα κέρδη της περιόδου «ανάπτυξης», οργανώνουν μια πειρατική ληστεία στους ζωτικούς όρους εργασίας, ελευθερίας και ζωής των εργαζόμενων, για να ξεπεράσουν την κρίση που οι ίδιες δημιούργησαν, αντί να πληρώσουν γι' αυτή!

Σαν μαθητευόμενοι μάγοι οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, οι μάνατζερ και τα golden boys του νεοφιλελευθερισμού, αφού απελευθέρωσαν το καταστροφικό πνεύμα της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού, καλούν τώρα το δήθεν περιφρονημένο «κρατισμό» να σώσει τις χρεοκοπημένες τράπεζες και επιχειρήσεις τους, ρουφώντας τρισεκατομμύρια από τους προϋπολογισμούς. Αντί να βάλουν βαθιά το χέρι στις παραφουσκωμένες τσέπες τους, απαιτούν από πάνω να πληρώσουν οι εργαζόμενοι τα τεράστια ελλείμματα και τα αστρονομικά ποσά του δημόσιου χρέους που δημιουργούν. Η κρίση του νεοφιλελευθερισμού εκφράζει τη δομική κρίση του σύγχρονου καπιταλισμού. Αναδεικνύει με σαφήνεια πόσο βαθιά ανορθολογικό και επικίνδυνο είναι το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Την ίδια στιγμή η εκτεταμένη οικολογική υποβάθμιση τεράστιων περιοχών, η υπερθέρμανση του πλανήτη, οι κλιματολογικές αλλαγές, η καταστροφή των δασών και των οικοσυστημάτων δείχνουν και πόσο καταστροφικός είναι ο καπιταλισμός.

Περισσότερο παρά ποτέ ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο συνδέεται με τον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό!

Η οικονομική κρίση συμβαδίζει με την όξυνση των ανταγωνισμών και την ένταση των προβλημάτων της ιμπεριαλιστικής εκστρατείας που ξεδιπλώθηκε παγκόσμια με την κατοχή του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Παλαιστίνης, τις επεμβάσεις στα Βαλκάνια, τον Καύκασο, την Αφρική. Στα 60 χρόνια από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η ΕΕ και τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα εντείνουν τη μάχη για την παγκόσμια ηγεμονία, οδηγώντας σε κλιμάκωση των επεμβάσεων και των πολεμικών συγκρούσεων και σκορπώντας το θάνατο και την καταστροφή. Συναντούν, όμως, όλο και περισσότερο τις αντιστάσεις των λαών και του παγκόσμιου αντιπολεμικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.

Η σπατάλη δισεκατομμυρίων για φονικούς εξοπλισμούς είναι σκάνδαλο την ώρα που οι κυβερνήσεις διαλύουν την δημόσια εκπαίδευση, την υγεία, την πρόνοια και την κοινωνική ασφάλιση, όταν εκατομμύρια άνεργοι στερούνται μια αξιοπρεπή ζωή, χάνουν τα σπίτια, τις δουλειές, το μέλλον τους.

Να τελειώνουμε με την Ε.Ε. του κεφαλαίου, του πολέμου, του ρατσισμού!

Το ευρώ και η οικονομική κρίση αποκάλυψαν το αποκρουστικό και βαθιά αντιλαϊκό, αντεργατικό, αντιδημοκρατικό και στρατοκρατικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΕΕ δεν είναι σπίτι των λαών. Είναι σφαγείο των πολυεθνικών. Είναι όργανο της επίθεσης απέναντι στα δικαιώματα των εργαζόμενων και της νεολαίας. Είναι συνεργός στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, αλλά προωθεί και τις δικές της. Δεν μεταρρυθμίζεται σε Ευρώπη των λαών.

Απαιτείται συνολική σύγκρουση με την ΕΕ! Αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής της. Άμεση κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Πάλη για τη ρήξη, την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και διάλυση της ΕΕ! Για μια Ελλάδα της εργατικής εξουσίας, από τη σκοπιά του διεθνισμού και όχι της εθνικιστικής περιχαράκωσης ή της «αυτοδύναμης ανάπτυξης». Για τη διεθνιστική αλληλεγγύη, τη συνεργασία και ενοποίηση επαναστατημένων χωρών και κινημάτων. Για μια νέα σοσιαλιστική – κομμουνιστική προοπτική στα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο.

Κάτω η τρομοκρατική και αντιδημοκρατική επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα!

Φοβισμένοι οι κυρίαρχοι από την έκρηξη του Δεκέμβρη, τις εργατικές κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο και την προοπτική μαζικών λαϊκών εξεγέρσεων, στρέφονται με μανία κατά των λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Απέναντι στις συλλογικές αντιστάσεις των εργαζομένων και της νεολαίας απαντούν με μια πραγματική «κατάσταση πολιορκίας», προσπαθούν να θέσουν τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες σε καθεστώς παρανομίας. Απαγορεύοντας την κουκούλα στη νεολαία, φορούν οι ίδιοι την κουκούλα του καταδότη. Τυλίγουν την κοινωνία με ένα αυταρχικό δίχτυ τρόμου, παρακολούθησης, καμεροχαφιεδισμού και αστυνομοκρατίας. Αφήνουν ανεξέλεγκτη την εργοδοτική τρομοκρατία, όπως έδειξε η δολοφονική επίθεση ενάντια στην Κωνσταντίνα Κούνεβα. Επιστρατεύουν το στρατό, το «βαθύ κράτος», τη δικαιοσύνη, τις φυλακές και τα μέσα ενημέρωσης κατά του «εχθρού λαού», στο όνομα της «ασφάλειας από την τρομοκρατία», οδηγώντας σε βαθύτερη παρακμή την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Παρ’ όλα αυτά η οργή και η αγανάκτηση ευρύτερων μαζών ολοένα και πιο συχνά οδηγεί σε μεγάλες κινητοποιήσεις και πραγματικές κοινωνικές εξεγέρσεις, όπως έδειξε και ο ελληνικός Δεκέμβρης

Ο Δεκέμβρης ήταν μόνον η αρχή!

Εμπρός για τις εξεγέρσεις της νέας εποχής!

Όλα τα παραπάνω δεν είναι ένδειξη δύναμης, αλλά αδυναμίας των αστών να ενσωματώσουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Γιατί γνωρίζουν ότι καμία ανάλογη κρίση στην ιστορία του καπιταλισμού δεν πέρασε χωρίς κοινωνικούς κλονισμούς. Μέχρι και το υπουργείο Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας εκτιμά ότι η ερχόμενη εικοσαετία θα σημαδευτεί από άνοδο του μαρξισμού και από επαναστατικού τύπου γεγονότα! Ο ελληνικός Δεκέμβρης ήταν μόνον η αρχή. Οι εργαζόμενοι και εκμεταλλευόμενοι αρχίζουν να μπαίνουν ξανά στο προσκήνιο της ιστορίας, από τη μακρινή Γουαδελούπη μέχρι τη Βαλτική! Σε αυτές τις εκρήξεις οργής και αγανάκτησης που αμφισβητούν τον πυρήνα της κυρίαρχης πολιτικής βρίσκεται σήμερα ο δρόμος της ελπίδας.

Ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής που προωθούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ!

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιδίδεται σε μια ληστρική επιδρομή στα συμφέροντα των εργαζόμενων, στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Ταυτίζεται σε αντιδραστικότητα ακόμη και με το ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ που τη στηρίζει! Επιδιώκει μια ρεβάνς απέναντι στην εξέγερση του Δεκέμβρη. Για να αναστηλώσει την κλονισμένη αυτοπεποίθηση του αστικού συνασπισμού εξουσίας, που βλέπει, παράλληλα, τον ελληνικό καπιταλισμό να ξεδιπλώνει όλες τις αδυναμίες του. Πασχίζει να αποδείξει ότι είναι πιο «χρήσιμη» στο κεφάλαιο από το ΠΑΣΟΚ, με μια κατά μέτωπο επίθεση στην εργασία, στους μισθούς και τις συντάξεις, στην παιδεία, την υγεία, στο εργατικό κίνημα και τη νεολαία. Όσο περισσότερο χάνει την όποια λαϊκή στήριξη, τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται. Αναδεικνύεται σε υπ’ αριθμόν ένα δημόσιο κίνδυνο για το λαό! Η κυβέρνηση της ΝΔ πρέπει να ανατραπεί από τα κάτω και από τα αριστερά!

Το ΠΑΣΟΚ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αστικού πολιτικού συστήματος. Είναι ο δεύτερος πυλώνας των δυνάμεων του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού! Το απέδειξε όταν ήταν κυβέρνηση, το αποδεικνύει και τώρα που είναι αντιπολίτευση και προσυπογράφει πλήρως τις νεοφιλελεύθερες και αστικές πολιτικές. Πρωτοστατεί στο κλίμα τρόμου και «ασφάλειας», είναι πιο επιθετικό κατά του πανεπιστημιακού ασύλου ακόμη κι από τη ΝΔ! Φτάνει στο σημείο να προτείνει την τζάμπα εργασία νέων για τους εργοδότες ως διέξοδο για την κρίση. Καμία αυταπάτη! Οποιαδήποτε πολιτική συνεργασία μαζί του, απλώς θα δώσει αριστερό άλλοθι στις αντιλαϊκές πολιτικές. Να καταδικαστεί χωρίς ταλάντευση το ΠΑΣΟΚ, στους αγώνες και σε κάθε πολιτική μάχη!

Ούτε ΠΑΣΟΚ ούτε Δεξιά!

Αριστερά της νίκης και της ανατροπής – όχι της ήττας και της υποταγής!

Διέξοδος από την κρίση δεν είναι οι κυβερνητικές εναλλαγές: Είτε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, είτε αυτοδύναμη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, είτε κεντροαριστερή με τον ΣΥΝ. Καμιά εκδοχή κυβερνητικής και πολιτικής διαχείρισης του καπιταλιστικού κράτους δεν μπορεί να πάρει φιλολαϊκά χαρακτηριστικά! Διέξοδο δεν μπορεί να δώσει ούτε μια «αριστερή διακυβέρνηση», όπως προτείνει ο ΣΥΝ, ούτε μια «λαϊκή εξουσία», όπως προτείνει το ΚΚΕ. Γιατί και οι δυο κινούνται στο έδαφος του συστήματος. Διέξοδος δεν είναι ούτε η περιφρόνηση της μαζικής πολιτικής πάλης από τα αναρχικά ρεύματα και η τυφλή βία.

Η διέξοδος από την κρίση και τη νέα βαρβαρότητα προς όφελος της εργασίας, βρίσκεται στους ενωτικούς, μαχητικούς αγώνες, στη μαζική αντίσταση, στη σύγκρουση για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου. Για να προσεγγίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με την πείρα τους την επανάσταση και την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

Η πορεία αυτή δεν θα είναι ευθύγραμμη και «ειρηνική», όπου αύριο θα τεθεί το ζήτημα της εξουσίας «χωρίς να σπάσει ούτε μια βιτρίνα». Θα εξαρτηθεί από την επέκταση, ένταση και κλιμάκωση των λαϊκών αγώνων και τη συνολική αμφισβήτηση της κυρίαρχης πολιτικής. Θα κριθεί από την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Η υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων και αναγκών περνά σήμερα μέσα από τη ρήξη με τον πυρήνα της αστικής πολιτικής, τους «νόμους της αγοράς», τα «προγράμματα σταθερότητας» του ΔΝΤ και της ΕΕ. Απαιτεί τη διαμόρφωση, μαζική παρέμβαση και ενδυνάμωση μιας σύγχρονης Αριστεράς, ενωτικής και μαζικής, αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής.

Εμπρός για μαζικούς ακηδεμόνευτους ταξικούς αγώνες για την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου και Ε.Ε.

Καμιά κυβέρνηση, παρά μόνο ένα ισχυρό και πολιτικοποιημένο εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, ενωμένο σε μια αντιπολίτευση των «κάτω», μπορεί να ανατρέψει την επίθεση! Για αυτό απαιτείται η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, έτσι ώστε να μην μένει η πρωτοβουλία των κινήσεων στον αντίπαλο. Ταξικό εργατικό κίνημα σημαίνει σύγκρουση με τις πολιτικές του κεφαλαίου και όχι διαπραγμάτευση για το πόσο θα χειροτερεύσει η θέση των εργαζομένων, ούτε συμμόρφωση με τα όρια αντοχής του κεφαλαίου και της ΕΕ. Η λογική και η πρακτική του υποταγμένου συνδικαλισμού που κυριαρχεί σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δεν είναι αρωγός, αλλά αντίπαλος των νικηφόρων αγώνων και αναπαράγει τις λογικές συνδιαχείρισης και ενσωμάτωσης. Επιβεβαιώνεται αυτό από την ταξική συνεργασία της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ στη συμφωνία «διεξόδου από την κρίση» υπέρ του κεφαλαίου. Αποδεικνύεται από την απουσία τους στο Δεκέμβρη και από την εχθρότητα στο κίνημα αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα. Η υπόκλιση και συμμαχία των δυνάμεων του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ με τη γραφειοκρατία και η απομονωτική, κομματική λογική αγώνων διαμαρτυρίας του ΠΑΜΕ, είναι δρόμοι αδιέξοδοι και ηττημένοι.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ απαιτείται η ενότητα στη δράση, μέσα στο μαζικό κίνημα, με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και όσους αγωνίζονται για την αντίσταση, τη ρήξη και την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου. Σε αυτή την κατεύθυνση, θα συμβάλει αποφασιστικά μια ενωμένη και ισχυρή αντικαπιταλιστική και επαναστατική Αριστερά.

Με αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης για κατακτήσεις, σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής μας

- Για να ανατραπεί η εισοδηματική πολιτική, η λιτότητα, η ακρίβεια και η ελαστική εργασία και οι ιδιωτικοποιήσεις. Για

να σταματήσει ο ληστρικός ρόλος των τραπεζών.

-Απαγόρευση των απολύσεων.

-1.400 ευρώ κατώτατο μισθό - Καμιά μείωση των δημόσιων δαπανών για να πληρωθεί το ληστρικό «δημόσιο χρέος». Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας.

-Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο.

-Προστασία των ανέργων, επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό που διεκδικούμε, για όλο το διάστημα της ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις. Παραγραφή των δανείων τους, πλήρης υγειονομική κάλυψη, να μετρά ως συντάξιμος ο χρόνιος της ανεργίας.

-Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου.

- Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών.

- Ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό.

- Για να ανατραπεί η αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.

- Για να μην περάσει η νέα ΚΑΠ και το ξεκλήρισμα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς.

- Για τη μαχητική υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων.

- Κάτω τα χέρια από τις από τις κατακτήσεις των γυναικών, πραγματική ισότητα των δυο φύλων.

Φραγμός στο ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός

είναι η επανάσταση, ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός!

Πιστεύουμε βαθιά ότι με ένα τέτοιο πρόγραμμα, στον αγώνα για την αντίσταση, τη ρήξη και την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, μπορεί να ενωθεί η μεγάλη πλειονότητα των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας. Το μεγάλο ερώτημα, όμως, είναι: Πώς ο αγώνας αυτός θα είναι αποτελεσματικός και νικηφόρος; Πώς δεν θα πισωγυρίσει όπως στο παρελθόν;

Απάντηση σε αυτό το μεγάλο ερώτημα δεν μπορούν να δώσουν ούτε ο «σοσιαλισμός» με αγορά και ο μεταρρυθμισμός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός που γνωρίσαμε» και η «λαϊκή εξουσία» χωρίς επανάσταση του ΚΚΕ. Αυτές οι οι στρατηγικές οδήγησαν στις συγκυβερνήσεις του 1989-90. Απάντηση δεν μπορεί να δώσει ούτε η αναρχική ουτοπία χωρίς εργατική εξουσία.

Εμείς πιστεύουμε ότι για να είναι αυτός ο αγώνας αποτελεσματικός και νικηφόρος πρέπει να εμπνέεται από την πεποίθηση στην αναγκαιότητα, αλλά και στις νέες δυνατότητες να αμφισβητηθούν και να ανατραπούν οι καπιταλιστικές σχέσεις εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Αντί για την αυταπάτη ενός «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο» εμείς υποστηρίζουμε ότι δεν υπάρχει άλλη στρατηγική ε­ναλ­λα­κτι­κή λύση στον καπιταλισμό, εκτός από την κοινωνική επανάσταση και την εξουσία των εργα­ζόμε­νων που θα οργανώσει την πορεία προς μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση στη χώ­ρα μας, την Ευ­ρώ­πη και τον κό­σμο. Με την αυτόνομη πολιτική συγκρότηση της εργατικής τάξης σε κυρίαρχη τάξη. Θε­με­λιω­μέ­νη σε όρ­γα­να εργατικής δη­μο­κρα­τί­ας και αυτοδιεύθυνσης των εργαζόμενων. Με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Με τον κοινωνικό δη­μο­κρα­τι­κό σχε­διασμό σε όλα τα κοινωνικά ζητήματα. Με πο­λι­τι­κά, συν­δι­κα­λι­στι­κά, α­το­μι­κά δι­καιώ­μα­τα και ε­λευ­θε­ρί­ες, πο­λύ α­νώ­τε­ρα α­πό αυτά που έδωσαν οι α­στι­κές δη­μο­κρα­τί­ες. Σε μια κοινωνία με επίκεντρο όχι το κέρδος, την εκμετάλλευση και την καταπίεση, αλλά τον άνθρω­πο και τις α­νά­γκες του. Για την εγκαθίδρυση της κοινωνίας των ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών, για την κατάργηση των τάξεων και το «μαρασμό» του κράτους. Για το «βασίλειο της ελευθερίας» απέναντι στο «βασίλειο της ανάγκης». Για να προχωρήσει ο κόσμος στη σοσιαλιστική και την κομμουνιστική οργάνωση της κοινωνίας!

Με τις επαναστατικές παραδόσεις του εργατικού κινήματος

Ο αγώνας μας εμπνέεται από την εμπειρία και τις κατακτήσεις των κοινωνικών επαναστάσεων του 20ου αιώνα και πρώτα από όλα από τον Οκτώβρη του 1917 αλλά και από όλες τις επαναστατικές απόπειρες και εξεγέρσεις, με τα τραγικά λάθη και τις ανεπάρκειές αλλά και με τα διδάγματά τους: από την Παρισινή Κομμούνα, την Ισπανική επανάσταση και την Κινέζικη επανάσταση, από τη Βιετναμέζικη και την Κουβανέζικη επανάσταση μέχρι το Μάη του 1968.

Ο αγώνας μας εμπνέεται ακόμη από τις καλύτερες αγωνιστικές και επαναστατικές παραδόσεις του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας: Από τον εργατικό Μάη του 1936, τους επαναστατικούς αγώνες της περιόδου 1941-45, με τη συμβολή του ΕΑΜικού κινήματος και των άλλων ρευμάτων του εργατικού κινήματος, μέχρι τον ένοπλο αγώνα και την πάλη των λαϊκών μαζών το 1946-49 ενάντια στην ελληνική αστική τάξη και τον αγγλοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Από τα Ιουλιανά του 1965 και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το 1973, μέχρι τους εργατικούς, λαϊκούς και αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες της μεταπολίτευσης.

Οι ήττες του επαναστατικού κινήματος και η κατάρρευση των εκμεταλλευτικών και καταπιεστικών καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» δεν κλονίζουν την επιμονή μας στην ανάγκη της αντικαπιταλιστικής διεξόδου, της επαναστατικής ρήξης και της νέας σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής προοπτικής.

Περισσότερο παρά ποτέ οι εργαζόμενοι, ο λαός, η νεολαία χρειάζονται:

Μια Αριστερά δυνατή και ενωτική, που θα συμβάλλει στην αγωνιστική ενότητα όλων των εργαζόμενων και της νεολαίας και θα οργανώνει την κοινή δράση!

Μια Αριστερά πρωτοπόρα σε νικηφόρους αγώνες, έτσι ώστε να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές και να ανατραπούν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ!

Μια Αριστερά της αυτοπεποίθησης, που θα διατηρεί την πολιτική και οργανωτική της αυτοτέλεια και δεν θα δορυφοροποιείται γύρω από το ρεφορμισμό!

Μια Αριστερά ανατρεπτική και αντικαπιταλιστική, που αγωνίζεται για την επανάσταση, την εργατική εξουσία, το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό!

Αυτή την Αριστερά, με συνείδηση των δυσκολιών, αλλά και της ανάγκης, φιλοδοξούμε να οικοδομήσουμε!

Η Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή, η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., συγκροτήθηκε στις 22 Μάρτη από δυνάμεις και αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας. Στη συγκρότησή της συνέβαλαν οι πολιτικές οργανώσεις ΑΚΟΣ - ΑΡΑΝ – ΑΡΑΣ – ΕΚΚΕ – ΝΑΡ – νΚΑ – ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ – ΟΚΔΕ – ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ – ΣΕΚ που συμμετέχουν και στα μετωπικά σχήματα ΜΕ.Ρ.Α. και ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α, η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, αλλά και εκατοντάδες ανένταχτοι αγωνιστές. Ξεκίνησε με τη μεγάλη συγκέντρωση στο Σπόρτιγκ στις 31 Γενάρη και γεννήθηκε μέσα από δεκάδες συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε όλη την Ελλάδα, αμέσως μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά και είναι ανοιχτή σε κάθε συλλογικότητα, αγωνιστή και αγωνίστρια που μοιράζεται αυτές τις αγωνίες και αναζητήσεις. Στηρίζεται στην ενότητα δυνάμεων και αγωνιστών που πρωτοστάτησαν στις μεγάλες μάχες της προηγούμενης περιόδου: την κορύφωση της εξέγερσης του Δεκέμβρη, στις απεργίες για το ασφαλιστικό, στη μεγάλη απεργία διαρκείας των δασκάλων, στις φοιτητικές καταλήψεις, στην πάλη ενάντια στην αναθεώρηση του Συντάγματος, στις αντιπολεμικές και αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις, στην υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων, στον αγώνα για τις δημοκρατικές ελευθερίες. Επιδιώκουμε να παρέμβουμε σε όλα τα μεγάλα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα της περιόδου και θα συμμετέχουμε στις ερχόμενες ευρωεκλογές, ζητώντας τη στήριξη όλων εκείνων που σήμερα αναζητούν δρόμους αντίστασης, ρήξης και ανατροπής.

Θα μας βρούνε μπροστά τους σε όλες τις μάχες της περιόδου!

Θα μας βρούνε μπροστά τους και στις ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή

Μέτωπο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής,

κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας